Over Coronkels
Coronkels, een samentrekking van Corona en Kronkel (pseudoniem van Simon Carmiggelt), is de verzamelnaam voor mijn serie korte verhalen die ik vanaf het begin van de Corona-crisis schrijf. Het woord is bedacht door mijn man Henk.
Het idee ontstond, nadat ik een stukje voor mijn clubblad 'De Juiste Toon' schreef: 'Collecte in het Weidebloemkwartier'. Dat clubblad kwam veel later en uitsluitend digitaal uit. Inmiddels was ons twee-jaarlijkse concert in de Goudse Schouwburg geannuleerd, reden om 'Vrij! Vrij? Vrij!' te schrijven. Aangezien toen zo'n beetje alle publieke activiteiten stil lagen, bood ik dit stukje ook aan aan de (plaatselijke en regionale) kranten, als bijdrage voor Bevrijdingsdag, zonder resultaat.
Het Gouds Dagblad, dat online verschijnt, plaatste het wél. Om bij mijn volgende stukje 'Hup Holland Hup' mij een plaats als vaste columniste te gunnen. Sindsdien schrijf ik elke week een Coronkel. Via de knop 'Nu lezen' of via 'Verhalen' komt u snel bij zo'n Coronkel; de nieuwste staat bovenaan in de lijst. Maar probeer gerust eens een Coronkel van een vroegere datum. Herkenning?
Ik hoop natuurlijk dat aan deze mondiale crisis snel een einde komt en dat we onze samenleving weer vorm kunnen gaan geven. Hoe? Dat is afwachten. Tot die tijd wil ik elke week een Coronkel schrijven en hoop ik dat mijn lezersgroep groeit en er blij van wordt.
Koningsdag 2021: een muzikale verrassing
Het Oranjezonnetje schijnt, maar het is stil op straat. Daarom bij deze een link naar een muzikale compilatie van harmoniemuziek, die mijn maatje op de bas, Henk Sijl, speciaal heeft samengesteld: https://www.youtube.com/watch?v=bmLiN55JMwU
Het Oranjecomité Gouda heeft deze muzikale videoboodschap op Koningsdag een paar keer uitgezonden op TV Gouwestad. Via hun YouTube-kanaal is dit een unieke mogelijkheid om kennis te maken met de muzikale talenten van De Pionier en haar zustervereniging Caecilia.
Voor iedereen die probeert mij te vinden, onbegonnen werk: mijn bastuba schermt mij af voor welke gevoelige lens dan ook. Vandaar bij deze tekst nog even een apart plaatje hoe ik er uit zie, als ik achter mijn bas vandaan kom.
Aan het einde van de video staat nog een extra speciale en zeer zonnige verrassing.
Geniet van onze vrolijke noten!
Laatste nieuws
Tijd vliegt! Vorige week was mijn eerste concert van dit jaar, komend weekend het tweede. Met uitzicht op Koningsdag, dit jaar op 26 april, Dodenherdenking en Bevrijdingsdag.
Het is al weer 80 Jaar geleden dat Nederland bevrijd werd.
Tijd vliegt! Dat geldt natuurlijk als je plezier hebt en dat gaat altijd veel te snel weer voorbij. Maar het geldt ook als je een drukke baan hebt, die een hoop van je vergt. Voor je het weet is het de dag ten einde en je actielijst nog niet helemaal leeg.
Niemand zal opkijken als een CEO, een ZZP-er, een middenstander, een zorgmedewerker of een helper in de dierentuin of het asiel een keertje ‘klaagt’ dat tijd vliegt.
Hoe anders is dat, als je in gesprek komt met een archivaris of een magazijn-medewerker. Doe dat eens en kijk naar de reacties: ten eerste die van de betreffende persoon zelf. Hij zal verbaasd reageren dat iemand belangstelling heeft voor zijn stiel. Want wat stelt dat nu eigenlijk voor? Oude dossiers opzoeken? Pakjes verzamelen en een adressticker er op doen?
Door mijn werk ben ik jarenlang betrokken geweest bij dit soort beroepen en de mensen, die ze uitoefenen. Maar pas toen ik ze privé nodig had, kreeg ik nog veel meer waardering voor de manier, waaròp ze hun werk doen. Daarover gaat ‘Logistieke pareltjes’.
Over de vrouwen en mannen die veelal de losse eindjes, veroorzaakt door hun collega’s van ‘Sales (een deftig woord voor verkoopafdeling) moeten gladstrijken. Zorgen, dat de spullen uit het koopcontract ook werkelijk doen, waarvoor ze verkocht zijn.
Wekelijks en maandelijks krijgen de best-verkopende ‘Sales Representatives’ (een mooi woord voor verkopers) een bonus. Dergelijke waardering bereikt de mensen in het magazijn nooit, sterker nog: er is vrijwel niet één verkoper die weet waar ze te vinden zijn.
Gelukkig wist en weet ik ze wel te vinden, met deze Coronkel tot gevolg.
Ik hoop dat jullie hem met plezier lezen, dat jullie genieten van mooie momenten en dat we elkaar gezond weer treffen bij de volgende Coronkel.
Over de schrijver
Marianne de Jong
Mijn hele leven schrijf ik verhalen. Uiteraard op school de opstellen, later voor mijn muziekvereniging ook stukjes in het clubblad, persberichten en presentaties. Schrijven is pure ontspanning. Mijn diverse banen, mijn hobby’s, mijn dagelijkse wandelingen, mijn ontmoetingen met zoveel verschillende mensen; voor mij is het allemaal inspiratie. Voor korte verhalen en -het begin van- een roman.
Toen Nederland op slot ging vanwege Corona had ik ineens tijd genoeg om nog veel meer te schrijven. Mijn muziekvereniging ging op slot, muziek maken in groepsverband was niet meer mogelijk. Mijn maatje, voor wie ik mantelzorger ben, zat in lock-down. Geen bezoek mogelijk. Net als bij zoveel anderen, voor wie de dag er ineens heel anders uitzag.
Dat gaf mij het idee om met mijn Coronkels te beginnen; verhalen in Corona-tijd. Soms actueel, soms emotioneel, soms hilarisch, maar altijd bedoeld om ontspanning te bieden en een lach te brengen. Of herkenning?
Ik had iedereen uit mijn adresboek een verhaaltje gestuurd, met de vraag of ze het leuk vonden.
Wát een reacties! Zo leuk om op deze manier mensen te bereiken en hen een mooi moment te bezorgen. Een ‘koekje bij de thee’ om het maar zo te zeggen. Mijn lezersgroep groeide, ook niet-eenzame(re) mensen lezen mijn Coronkels. En daar is niets mis mee!
De gedachte om nog meer lezers te bereiken werd omgezet in daden: internet biedt mogelijkheden om iedereen kennis te laten maken met mijn Coronkels. En andere verhalen.
Mijn jongste neef, Ferran, bouwde een website, die hier te bewonderen is.
Ik zou zeggen: geniet er van!
Schrijver in de dop: Ferran
Wat is er mooier dan een enthousiaste jonge schrijver te kunnen introduceren op deze pagina?
Zijn andere talenten, waaronder het bouwen van websites en het maken van heel erg mooie logo's zette hij al in voor deze site. Voor school (Ferran is 11 jaar oud) moest hij een spook-hoorspel maken.
Daarvoor schreef hij een verhaal met de toepasselijke titel: Spookverhaal.
Dat spannende verhaal, inclusief de gesproken versie is te lezen/te beluisteren via: https://hoelaatikeengoedkopewebsitemaken.jouwweb.nl/spookverhaal
De reactie van de lezers en luisteraars is hartverwarmend, namens Ferran heel erg bedankt!
Ik nodig u van harte uit om ook kennis te maken. Op zijn eigen site wilt u dan vast wel uw reactie achterlaten?